Turbulente dagen op het ministerie, als je ’t mij vraagt. De symptomen van PMS nog maar net (halfslachtig) bestreden of daar kondigde zich al ander onheil aan. Het is namelijk zover. Mijn eerste haatbericht is een feit. Vorige week kreeg ik van anoniempje xx de niet zo vriendelijke boodschap te stoppen met slecht te spreken […]
Neen, de titel is geen verwijzing naar één van mijn talloze kindertrauma’s. Maar goed, ik deel er wel eentje. Ooit moest ik, zoals zovelen onder ons, naar het PMS en zei de dokter van dienst dat ik me mocht uitkleden in het pashokje. Poedelnaakt schuifel ik angstvallig buiten en passeer de andere gegeneerde toekijkende leerlingen. […]
Wat doet de minister van agitatie, opwinding en opperste ontroering op een druilerige zondag als gisteren? Geagiteerd, opgewonden en ontroerd zijn tiens, want een tijd geleden trok ik mijn stoute schoenen aan en schreef ik me in voor een schrijfworkshop met brunch. Eten en schrijven in het bijzijn van vreemde mensen, ik word er lichtjes […]
Oké, we gaan een huis kopen. O jee, echt? Doen we dat echt? Zolang we geen crisissen meer te bedwingen hebben wel ja. Waarom ook niet? Stop dan wel met je wispelturigheid en je wekelijkse inzinkingen. (Zegt de crisismanager uiteraard tegen mij, en niet omgekeerd.) Romantisch zijn we wel hier op het ministerie, maar dat […]
Je moet tegenwoordig je eigen baas zijn. Gewoon, je eigen ding doen. Je eigen zaak starten. De hashtag lady boss claimen like a boss. Dan ben je pas echt hip en heb je eindelijk die job van je leven. Zo lijkt het toch soms, want laat ons eerlijk zijn, met leerkracht te zijn kom je […]
Ik weet het, het is niet oké (of net wel tegenwoordig?), maar ik kijk naar Temptation Island. Ik ben niet alleen, want samen met mij kijkt nog zo’n half miljoen Vlamingen naar de dolle fratsen van kleurplaat en huilebalk Fabrizio, de uit d’r oren lopende kaas van Megan, de stiekeme scheve schaatsen van Mezdi en […]
Gisteren was het tien jaar geleden dat Hugo Claus stierf. Als leerkracht Nederlands was het dan ook mijn plicht hem te herdenken. Op een vrome manier, geen hysterische. Geen poespas. Ik las in elke klas Sonnet I voor. Dat gaat over dat de meeste dingen in het leven volmaakt zouden zijn op één moment en […]
Het duurde niet lang, veel te kort zelfs om eerlijk te zijn. Maar een nieuwe zenuwinzinking diende zich dit weekend aan. Een grote, jawel. Malheur alom, ontzetting, wanhoop ook. Ik was eerst al eventjes furieus geworden omdat sommige volwassen mensen 11 uur op een zaterdag een veel te vroeg tijdstip vinden om af te spreken, […]
Een tijd gelezen zat ik nog in de Zwitserse bergen, nu noopte een acuut gebrek aan vitamine D tot de drastische beslissing om een week te overwinteren in Lanzarote. Neen, niet met de bejaardenbond, maar met de crisismanager. Er gezellig even tussenuit. Bekomen van de kou, van de laatste crisis, van de dagelijkse sleur. Decadent […]
Lees ik dat goed? Staat daar nu echt beffen op die pennenzak? Jeetje, de jeugd van tegenwoordig! Mijn jonge lerarenogen waren nog niet veel gewend. De eerste keer dat ik de afkorting BFF las, was ik duidelijk niet mee. Ik had al met lede ogen moeten toezien hoe ‘ff’ een gangbare afkorting werd voor ‘even’. […]
