Het is nog even vakantie. Nog eventjes dus vooraleer de werkelijkheid me weer inhaalt. Zoals jullie konden zien op de Facebookpagina was het Ministerie op retraite in Amerika. Zo kon ik de nodige afstand nemen van alweer een hectisch einde van het schooljaar. Hoezo, hectisch? examens opstellen en verbeteren, ze uit frustratie in een hoekje […]
Auteur: laurabuelinckx
Waanzin
De wereld draait door. Zo gaat dat nu eenmaal. Wij hollen allen synchroon achter de waan van de dag, zonder te weten waar of wanneer die waan stopt. Zoekend naar de eindmeet. Maar wij zijn gelukkig. Meestal toch. Wij hebben een huis, een job, een lief of kind of allebei. Geld om op luxueuze vakantie […]
In balans
Lees je goed, in balans. Jullie zullen het moeilijk geloven, maar ik ben eigenlijk meestal wel een beetje in balans. Een professionele koorddanseres, wankel balancerend boven de angstaanjagende afgrond van het dagelijkse leven. En intussen vrede sluitend met mijn innerlijke zelf. Tot ik onlangs merkte dat die innerlijke zelf 7 kg is bijgekomen sinds de […]
Ode aan de leerling
Turbulente dagen op het ministerie, als je ’t mij vraagt. De symptomen van PMS nog maar net (halfslachtig) bestreden of daar kondigde zich al ander onheil aan. Het is namelijk zover. Mijn eerste haatbericht is een feit. Vorige week kreeg ik van anoniempje xx de niet zo vriendelijke boodschap te stoppen met slecht te spreken […]
PMS
Neen, de titel is geen verwijzing naar één van mijn talloze kindertrauma’s. Maar goed, ik deel er wel eentje. Ooit moest ik, zoals zovelen onder ons, naar het PMS en zei de dokter van dienst dat ik me mocht uitkleden in het pashokje. Poedelnaakt schuifel ik angstvallig buiten en passeer de andere gegeneerde toekijkende leerlingen. […]
Schrijfbrunch
Wat doet de minister van agitatie, opwinding en opperste ontroering op een druilerige zondag als gisteren? Geagiteerd, opgewonden en ontroerd zijn tiens, want een tijd geleden trok ik mijn stoute schoenen aan en schreef ik me in voor een schrijfworkshop met brunch. Eten en schrijven in het bijzijn van vreemde mensen, ik word er lichtjes […]
Huizenjacht
Oké, we gaan een huis kopen. O jee, echt? Doen we dat echt? Zolang we geen crisissen meer te bedwingen hebben wel ja. Waarom ook niet? Stop dan wel met je wispelturigheid en je wekelijkse inzinkingen. (Zegt de crisismanager uiteraard tegen mij, en niet omgekeerd.) Romantisch zijn we wel hier op het ministerie, maar dat […]
Ondernemingszin
Je moet tegenwoordig je eigen baas zijn. Gewoon, je eigen ding doen. Je eigen zaak starten. De hashtag lady boss claimen like a boss. Dan ben je pas echt hip en heb je eindelijk die job van je leven. Zo lijkt het toch soms, want laat ons eerlijk zijn, met leerkracht te zijn kom je […]
Temptation
Ik weet het, het is niet oké (of net wel tegenwoordig?), maar ik kijk naar Temptation Island. Ik ben niet alleen, want samen met mij kijkt nog zo’n half miljoen Vlamingen naar de dolle fratsen van kleurplaat en huilebalk Fabrizio, de uit d’r oren lopende kaas van Megan, de stiekeme scheve schaatsen van Mezdi en […]
Begrijpe wie begrijpen kan
Gisteren was het tien jaar geleden dat Hugo Claus stierf. Als leerkracht Nederlands was het dan ook mijn plicht hem te herdenken. Op een vrome manier, geen hysterische. Geen poespas. Ik las in elke klas Sonnet I voor. Dat gaat over dat de meeste dingen in het leven volmaakt zouden zijn op één moment en […]
