Per ongeluk een huis verbouwen? De Minister van Hysterie kan dat. De crisismanager gelukkig ook. Als je je vergist van postcode, is dat natuurlijk niet zo’n vreemde bijkomstige lapsus. Jullie weten misschien nog dat wij een jaar geleden op zoek waren naar een huis. Dat vonden wij opeens. In een verkeerde stad, dat wel, maar […]
Auteur: laurabuelinckx
(G)een kwaad woord over onderwijs
Het is stilaan tijd om eens een beetje te zagen. Mag dat? Geef maar toe, mijn vorige twee teksten lazen als één grote lofzang op het beroep en toonden mij als de immer enthousiaste leraar die het allemaal wel voor mekaar heeft, zo’n echte positivo die geen kwaad woord over heeft over de leerlingen, laat […]
Voorzichtig
Dat wordt hier een triestige blogpost, vrees ik. De hysterie voorbij. Nu, er waren zeker genoeg hysterische momenten afgelopen weken op het ministerie. Laat me daar maar mee beginnen. Ze kunnen zelfs nu nog een glimlach op mijn gezicht toveren. De ochtendplas en de predictor. Het blauwe plusje. Het drie minuten wachten – want dat […]
Normaal
Ik heb nooit geweten wat nu echt normaal is en wat niet. Het ene moment wil je niet normaal zijn, omdat je denkt dat je bijzonder bent, speciaal, niet zoals de anderen. Vraag maar aan de crisismanager, die me zelfs op een van onze eerste uitjes plagend verweet een typisch meisje te zijn. Waarop wij […]
Tweedracht
Ik ben moe. Ik heb slecht geslapen. Mijn ogen raken moeizaam geopend, want ik heb natuurlijk weer eens moeten janken. De hysterie nabij. Het was gisterenavond namelijk ambras op het Ministerie, en dat na een gezellig weekend. Ikzelf en de crisismanager, briesend tegenover mekaar, overduidelijk niet eensgezind. Neen, niet omdat hij zijn sokken op de […]
De boekenbende van Buelinckx
“Mevrouw, waarom heeft u dit niet eerder gedaan?” Een oprechte en terechte vraag van een pientere leerling uit het zesde, die zonet vrijwillig een middagpauze opofferde om deel uit te maken van de boekenbende van Buelinckx. Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren, vang ik dramatisch aan om het meisje […]
Epifanie op de dansvloer
Hoe moet ik dit eigenlijk vertellen zonder mijn schare intellectuele lezers te verliezen? Gewoon, met de deur in huis en hysterisch als altijd. Ik kijk de laatste tijd regelmatig naar bagger op de buis. Ik heb daar wel ’n neus voor, om niet vals bescheiden te willen zijn. Huizenjagers, Expeditie Robinson, Een frisse start met […]
Tieten
Meer tieten. En wel nu. Je leest het goed. Ik wil tetten zien. Prammen, memmen, loezen, toeters, handwarmers, meloenen, joekels, hangers, bazinga’s (echt waar, ba-zin-ga’s). In alle soorten, maten, vormen en gewichten. Meer inspiratie vind je trouwens op ’55 synoniemen voor borsten’. Dat is meteen mijn meest recente zoekterm op Google. Oproep tussendoor voor copywriters […]
’t Is allemaal de schuld van de knappe man
Het is een vloek en een zegen, een lief hebben dat meer dan bovengemiddeld knap bevonden wordt door de meerderheid van de vrouwelijke bevolking. Enerzijds besef je dat je, puur op uiterlijke en dus oppervlakkige kenmerken, een goede keuze hebt gemaakt. Het is ook gewoon een leuk zicht ’s morgens bij het ontwaken en ’s […]
Mijn grootmoeder
Sterven, het hoort helaas onherroepelijk bij het leven. Die laatste genadeslag van het zijn. Mijn grootmoeder, geliefd kabinetsmedewerker Geheugendienst op rust, wordt nooit meer wakker. Verstorven, zoals mijn neefjes verkeerdelijk juist zeggen. Mijn papa is nu een wees – verweesd zei hij dat zelf, met stille tranen in de ogen. Het verdriet van een ouder […]
