de al dan niet existentiële besognes van een 34-jarig meisje
Oké, ooit had ik een lange pauze op Instagram, remember? Ik weet niet eens meer wat de aanleiding was om mijn profiel opnieuw te activeren, maar ik ben waarschijnlijk alweer veel te lang weer online. En dat begint me de laatste tijd toch weer danig te irriteren. Behalve dan wanneer ik me ziek lach met […]
MeerNaast de vraag hoeveel Ikeameubels er sneuvelen alleen nog maar bij het ineenzetten ervan, zou ik ook graag de statistieken kennen van hoeveel relaties sneuvelen tijdens, of na, een Ikeatocht. Aan mij is het bezoek van een Ikea met een mannelijke soortgenoot aan mijn zijde niet besteed. Het is quasi onmogelijk om in rechte lijn […]
MeerLucas Vanclooster schreef een recensie over mijn boek. Ik heb het voorrecht gehad om aan zijn zoon en dochter les te mogen geven. Ik kopieer hier schaamteloos zijn tekst, maar ga vooral zelf even kijken op de blog van Kristien Bonneure als je op zoek bent naar meer cultureel gekruid leesvoer. Ministerie van hysterie JANUARI […]
MeerVoor een lief, onbekend meisje op straat Onze bakfiets werd recent gestolen, wat nog eens voor een hysterische avond zorgde op het ministerie. Op klaarlichte dag voor de voordeur weggenomen, terwijl ik thuis was. Faut le faire. Ik ben normaal niet zo rancuneus, maar op deze dieven mogen ze van mij nog eens de ouderwetse […]
MeerIk volg al een tijdje het Instagramfenomeen Uwe Porters. Dat is een vrijgevochten vroedvrouw die Vlaanderens vrouwvolk voorlicht over alles wat met onze onderste regionen en hormonale huishouding te maken heeft. Maar intussen heeft zij ook de nobele taak op zich genomen om alle koppels die in de tropenjaren zitten terug, euhm, tropisch warm en […]
MeerManifestatie. Het is een dingetje, blijkbaar. Als je maar lang genoeg denkt dat iets zal gebeuren, dan gebeurt het ook. Daar komt het zowat op neer. Gecompliceerd is dat niet, geef toe. Je moet blijkbaar frequent iets neerpennen of zeggen, de zogenoemde affirmatie, en dan komt je droom wel uit. Als je hard genoeg je […]
MeerDe eerste keer wilde ik niet naar huis. Ik was bang, wilde niet alleen zijn, want wat wist ik nu? Huilend liep ik de gang door, afscheid nemend van die vroedvrouwen die mij dag en nacht hadden bijgestaan. Die bij het minste kikje, gilletje of pijntje naar me toegesneld kwamen, en nooit oordeelden, ook al […]
MeerDe minister deed nog eens aan Cultuur vandaag. Dat was erg lang geleden. Zo lang geleden zelfs, dat ik me niet meer goed kon herinneren wanneer ik voor het laatst naar het theater ging. De verwachtingen waren dan ook hooggespannen. Zaal van dienst: de prachtige Roma in Borgerhout. Gezelschap van dienst: drie gelijkgestemde meisjes. Stuk […]
Meer
Ministerie van Hysterie 