de al dan niet existentiële besognes van een 33-jarig meisje
Lees je goed, in balans. Jullie zullen het moeilijk geloven, maar ik ben eigenlijk meestal wel een beetje in balans. Een professionele koorddanseres, wankel balancerend boven de angstaanjagende afgrond van het dagelijkse leven. En intussen vrede sluitend met mijn innerlijke zelf. Tot ik onlangs merkte dat die innerlijke zelf 7 kg is bijgekomen sinds de […]
MeerNeen, de titel is geen verwijzing naar één van mijn talloze kindertrauma’s. Maar goed, ik deel er wel eentje. Ooit moest ik, zoals zovelen onder ons, naar het PMS en zei de dokter van dienst dat ik me mocht uitkleden in het pashokje. Poedelnaakt schuifel ik angstvallig buiten en passeer de andere gegeneerde toekijkende leerlingen. […]
MeerWat doet de minister van agitatie, opwinding en opperste ontroering op een druilerige zondag als gisteren? Geagiteerd, opgewonden en ontroerd zijn tiens, want een tijd geleden trok ik mijn stoute schoenen aan en schreef ik me in voor een schrijfworkshop met brunch. Eten en schrijven in het bijzijn van vreemde mensen, ik word er lichtjes […]
MeerOké, we gaan een huis kopen. O jee, echt? Doen we dat echt? Zolang we geen crisissen meer te bedwingen hebben wel ja. Waarom ook niet? Stop dan wel met je wispelturigheid en je wekelijkse inzinkingen. (Zegt de crisismanager uiteraard tegen mij, en niet omgekeerd.) Romantisch zijn we wel hier op het ministerie, maar dat […]
MeerJe moet tegenwoordig je eigen baas zijn. Gewoon, je eigen ding doen. Je eigen zaak starten. De hashtag lady boss claimen like a boss. Dan ben je pas echt hip en heb je eindelijk die job van je leven. Zo lijkt het toch soms, want laat ons eerlijk zijn, met leerkracht te zijn kom je […]
MeerGisteren was het tien jaar geleden dat Hugo Claus stierf. Als leerkracht Nederlands was het dan ook mijn plicht hem te herdenken. Op een vrome manier, geen hysterische. Geen poespas. Ik las in elke klas Sonnet I voor. Dat gaat over dat de meeste dingen in het leven volmaakt zouden zijn op één moment en […]
MeerEen tijd gelezen zat ik nog in de Zwitserse bergen, nu noopte een acuut gebrek aan vitamine D tot de drastische beslissing om een week te overwinteren in Lanzarote. Neen, niet met de bejaardenbond, maar met de crisismanager. Er gezellig even tussenuit. Bekomen van de kou, van de laatste crisis, van de dagelijkse sleur. Decadent […]
MeerLees ik dat goed? Staat daar nu echt beffen op die pennenzak? Jeetje, de jeugd van tegenwoordig! Mijn jonge lerarenogen waren nog niet veel gewend. De eerste keer dat ik de afkorting BFF las, was ik duidelijk niet mee. Ik had al met lede ogen moeten toezien hoe ‘ff’ een gangbare afkorting werd voor ‘even’. […]
MeerVrouwen die niet huilen vertrouw ik niet. Bestaan die eigenlijk wel? Ik hoop stiekem van niet, maar vandaag heb ik voldoende realiteitszin om te beseffen dat zulke vrouwen ook hun bestaansrecht hebben. Zelf kan ik best wel aardig ’n potje schreien. Goed ontwikkelde traanklieren, al zeg ik het zelf. Mag ik mijn aangeboren weentalent op […]
Meer
