Als ik begin met te zeggen dat de vrijheid van meningsuiting door sommige fervente forumapen totaal misbruikt wordt, schop ik waarschijnlijk tegen heel wat schenen. Doe ik dus maar beter niet! Maar als zelfs een vooraanstaand nieuwsmedium als HLN de onlinecommentaren begint te screenen is het duidelijk dat menig schreeuwlelijk nu wel eens de mond gesnoerd mag worden.
Of vinden jullie het normaal dat er mensen zijn die virtueel oproepen tot het vergiftigen van de koffiekoeken van stakende vakbondslui zodat dat werkschuw tuig eindelijk eens sterft, of tot het in elkaar meppen van zandnegers die zonder enige vorm van eerlijk proces opeens de boeman zijn van alle mogelijke misdaden, of tot het demoniseren van die dekselse luie Walen die ons prachtig Vlaanderenland leegzuigen? Of wat vinden jullie van commentaren die gewag maken van het uitroeien/vergassen/deporteren van nog zo’n ander noodzakelijk kwaad, de vluchtelingen die hier ons brood van de plank en onze vrouwen van hun man komen roven, terwijl ze allemaal ook nog eens bezig zijn een aanslag te beramen? Stel je voor dat onze politici dergelijk taalgebruik zouden durven hanteren. Oh wacht…
Bovenstaande voorbeelden zijn een kleine greep uit het bont allegaartje online reacties, waarvan ik ooit de eer had ze te lezen. Awel, ik vind dat dus helemaal niet normaal en word daar zelfs volkomen hysterisch van. Laat me daarom maar even (hyper)ventileren. Zo beging ik ooit de kapitale fout facebookcommentaren te lezen bij artikels over het onderwijs. Voor mijn hart, no kidding, ben ik daar dan maar wijselijk mee gestopt. Je zou je maar eens moeten beginnen schamen als leerkracht, dat ondergewaardeerd luizenberoep met die totaal onverdiende vakanties in het verder weinig veeleisende takenpakket. Juist ja, ik zou veel liever hebben dat zulke galspuwers, meestal zo goed als analfabetisch, mijn kinderen onderwijzen.
Het is een ziekte van deze tijd. Over alles moeten we een mening hebben. En de vrijheid die te uiten. Of het nu over de cuisson van een fipronilkip gaat, de doortraptheid van een bakfietsouder of de superioriteit van ons wereldbeeld, wat dat ook in godsnaam moge zijn.
En ja, tuurlijk, ik uit mijn mening ook graag, dat zal intussen wel duidelijk zijn. Over bijvoorbeeld garnaalkroketten van 18€ die totaal niet smaken, over de nieuwe kleren van mijn zus, over mijn koffie die te flauw is. Over mensen die niet kunnen rijden, een soort waartoe ik overigens zelf eens durf te behoren. Over leerlingen die niet studeren, over ergerlijke taalfouten, over politiek ook, het moet niet altijd oppervlakkig zijn.
Maar dat doe ik verbaal, bij mijn vrienden, familie, kabinetsmedewerkers of crisismanager. Aan tafel, in de zetel, in de leraarskamer, met de nodige stemverheffingen, gesticulaties en verwensingen. Niet als verbolgen reactie op eender welk forum, niet als belediging van eenieder die anders denkt. Shit, ik ben weer niet consequent, want nu dus ook wel met deze blog. Ik kan het echter niet meer verdragen dat anderen hun racistische bagger en diepgewortelde haat verpakken als een gefundeerde mening en zich dan maar verschuilen achter dat recht en die vrijheid enzo. En moet dat dan echt zo onbeschaamd en ongefilterd, onbehouwen en ongeletterd, ongefundeerd en ongecensureerd?
Soms kunnen we maar beter ons bakkes eens houden, diep inademen, drie keer nadenken. Toch? Ikzelf ook, dus bij deze.
PS: Mijn ministerie is tijdelijk onbereikbaar voor commentaar. Stuur maar een gele briefkaart als het je niet aanstaat. Liefst zonder taalfouten.
Het ergste is : de schreeuwers houden hun bakkes niet toe maar wij wel.
LikeGeliked door 1 persoon
De directeur van het SInt-Guido-Instituut liet mij vorig jaar in een mail weten dat leraren zich gelukkig mogen prijzen, omdat ze geen verantwoordelijkheden hebben. Ik dacht ook even te werken in dat ministerie van u.
LikeLike
Ik ben niet voor vrijheid van meningsuiting. 1) het wordt te vaak misbruikt om anderen te kwetsen 2) het bestaat eigenlijk toch niet, ook al wordt beweerd van wel
LikeLike