Lijstje #3

1. Mensen die “te veel” als “teveel” schrijven. En geloof me, er is een teveel aan mensen die verkeerdelijk teveel schrijven. Ze zijn eigenlijk gewoon echt met te veel waardoor te weinig mensen nog weten wat het verschil is. Trop is te veel!

2. De crisismanager die, nu ik terug een buikje heb, zijn koosnaampjes à la dikke, Octaaf en panchita weer bovenhaalt en ze met een totaal gebrek aan charme en timing naar mijn hoofd slingert. Nee, het is niet omdat ik gisteren lachte met je mop over hoe smal mijn benen leken door mijn brede heupen dat ik het vandaag grappig vind dat je mij aanmaant die vierde boterham niet op te eten. Never underestimate the moodswings van een zwangere vrouw, gast.

3. De crisismanager en ik hebben een keukeneiland nodig. Nu ja, nodig, wat is nodig? Daar kan je natuurlijk nog eens tweehonderd keer over nadenken. Dat deden wij dan ook en na tweehonderd keer nadenken wilden we nog steeds een simpel keukeneiland met wat extra bergruimte, want bergruimte is life als je een hopeloze dertiger bent die het leven op die manier wat structuur wil bieden. Dus wij maakten een afspraak bij een niet nader genoemde keukenspecialist. Daar zitten we dan ook even later, te kijken naar de tekening die de winkelbediende voor ons aan het maken is. Vraagt de crisismanager doodleuk aan die druk ontwerpende winkelbediende of die ook een penis kan tekenen. Al was dat bij nader inzien nog het minste van mijn zorgen, want toen ik de man vroeg of wij toevallig de leukste klanten waren die dag, antwoordde hij dat hij “al erger had meegemaakt”. Ehm… oké. En dat was trouwens bij nader inzien ook nog het minste van het minste, want zelfs de crisismanager werd hysterisch van de offerte die een bedrag noemde waarvan wij in onze naïviteit dachten dat je er een hele keuken mee kon kopen. Ikea, here we come!

4. Dat het morgen mijn verjaardag is! Maar dat een leerling mij afgelopen week nog een veertiger schatte, terwijl ik ocharme vierendertig word, was uiteraard een veel urgentere reden tot hysterie. Een VEERTIGER? Pardon? Die kinderen kennen geen schaamte en schatten hun hippe jeugdige millennialjuf helemaal niet naar waarde. Zo noemde iemand me dit schooljaar zelfs boomer. Je zou voor minder even thuis zitten met een surmenage. Maar goed, ik verjaar dus morgen en daar word ik gelukkig van, toch zeker als de crisismanager eens voor mij opstaat, dit jaar zelf de slinger ophangt én mij een mooi cadeautje geeft. Duimen maar!

5. EN MORGEN LIGT MIJN BOEK IN DE WINKEL, DAT OOK JA! Vrijdag mocht ik het al zelf in mijn handen houden en konden alle mensen die een pre-order deden het ook bemachtigen. Er werd dus al gelezen, of op z’n minst gebladerd in mijn boek! Ik kreeg foto’s en reacties van vrienden en oud-leerlingen, hartverwarmend en om gewoon helemaal gaga, compleet loco en waanzinnig hysterisch van te worden.

Jij ergens hysterisch van geworden deze week? Stuur me anders gewoon een verjaardagskaartje met je hysterische wensen en ergernissen. Ik heb niet liever!