Temptation 2.0

“Zou er een vrouw bij mij op de kamer mogen?” vraagt de crisismanager bij het kijken van alweer een uiterst entertainende aflevering van Temptation Island, waar nieuwkomer Zach al na dag 2 duidelijk zijn zach wil leegmaken en de verleidsters aanklampt alsof hij in geen maanden nog van de grond is gekomen. Het lijkt alsof de arme drommel het nochtans niet al te ingenieuze concept van het programma niet goed begrijpt. Verbaast me dat? Neen, want als je vrijwillig “Fuckboy Airlines” laat tatoeëren boven je knie behoor je nu eenmaal niet tot dat deel van de bevolking dat wel voldoende verstandelijke capaciteiten heeft meegekregen om nu al twaalf seizoenen lang niet deel te nemen aan een reality show als Temptation Island.

Om terug te komen op de prangende vraag van de crisismanager. Ik zeg hem dat ik denk van wel, dat hij hopelijk volwassen genoeg is om met een vrouw in één kamer te zijn zonder er iets mee te doen. Waarop de crisismanager riposteert: “Tuurlijk, dat doe ik nu toch ook al enkele maanden.”

Haha. Het is april 2020, vier maanden na de bevalling.

Je moet weten, de kleine kabinetschef-tut is op natuurlijke wijze ter wereld gekomen. Daar hoorde in mijn geval een stevige knip bij en een gynaecoloog die haar met een zuignap uit mij heeft gesleurd, gerukt, getrokken en gesjord. Uiteraard was mijn epidurale uitgewerkt net op het moment dat de gynaecoloog naarstig aan het naaien sloeg, waardoor ik wanhopig op mijn pompje aan het drukken was om niet te voelen wat ik voelde. En neen, gelukshormonen helpen niet tegen de pijn van het dichtgenaaid worden.

Nadien krijg je de aanbeveling mee om zeker 6 weken te wachten vooraleer je je terug waagt aan het liefdesspel. Wat mij betreft mag de medische wereld daar voor de veiligheid toch 6 maanden van maken om ongedurige mannen een wat realistischer beeld te geven van hoe het met de onderkant van de teerbeminde moeder van hun kind gesteld is.

Want ja, na 6 weken stond de crisismanager daar wel als een kwispelende hond, enthousiast te blaffen dat het terug mocht. Hij had nochtans de bevalling vanop de eerste rij meegemaakt. Hij wíst hoe ik er aan toe was. Hij is me moeten komen redden op het toilet toen ik flauwviel tijdens mijn eerste plasje na de worp. […]

Meer lezen? Je vindt deze tekst terug in mijn boek!