de al dan niet existentiële besognes van een 38-jarig meisje
Vrouwen die niet huilen vertrouw ik niet. Bestaan die eigenlijk wel? Ik hoop stiekem van niet, maar vandaag heb ik voldoende realiteitszin om te beseffen dat zulke vrouwen ook hun bestaansrecht hebben. Zelf kan ik best wel aardig ’n potje schreien. Goed ontwikkelde traanklieren, al zeg ik het zelf. Mag ik mijn aangeboren weentalent op […]
MeerVorige week genoeg over boeken gesproken, me dunkt. Ik werd zelfs gebombardeerd tot leesplezierambassadeur, een titel die ik met de nodige trots draag. Een titel ook die iedereen vandaag reeds vergeten is. Het was me het weekje wel voor het Ministerie. Wat kan mij, minister van agitatie, het best tot rust brengen in dagen van […]
MeerSta ik bij de slager om een broodje te kunnen eten tijdens de middag, want er was weer maar eens geen brood noch charcuterie in huis, noch tijd ’s ochtends om een of ander gezond lunchpakket te maken. Daar gaat het nu niet om, ik sta daar bij de slager en voor mij staat een […]
MeerEen tijd geleden moesten wij (broer, zus en ik, maar vooral die laatste twee) in het ouderlijk huis onze oude spullen bekijken en ofwel mee naar eigen huis nemen ofwel veroordelen tot het grof huisvuil. Mijn ouders kunnen onverbiddelijk zijn, ook al hebben ze een grote zolder. Snuffelend in kartonnen dozen vol prullaria kwam ik […]
MeerO hemeltjelief. Dat dacht ik, en dat riep ik ook uit, afgelopen zaterdag in een hippe brunch-/lunchbar, waar we wilden brunchen maar eigenlijk moesten lunchen gezien het tijdstip ons daartoe dwong. Ik riep dat dus niet omwille van het morele dilemma dat je om 13 u eigenlijk niet meer kan ontbijten noch brunchen. Anders trek […]
MeerIn de nasleep van de hele Harvey Zweinsteingekte heb ik na lang wikken en wegen besloten om ook een verhaal te delen. Omdat ondertussen helaas het risico al bestaat dat je #metoo betekenisloos wordt geacht (wat erg jammer is voor alle vrouwen die zo niet gehoord worden), kies ik ervoor om van mijn verhaal een […]
Meer(lief, maar verdacht) “Mag ik vragen of je iets wil doen voor mij, gewoon, uit liefde.” (op zijn hoede) “Euhm…ja?” (smekend) “Wil jij alsjeblieft, maar dan ook echt alsjeblieft, de gordijnen langs de andere kant (i.e. de juiste kant) opendoen?” In mijn hoofd klinkt dat dus doodnormaal. In mijn hoofd is het dan ook doodnormaal […]
MeerZo ook hier op het ministerie. Kende Herman de Coninck mij misschien op een of andere rare anachronistische manier? Wat een ziener, wat een zegger. (Hopen dat het niet over Kristien Hemmerechts ging, want daar ben ik minder fan van.) In elk geval, ik wil ook graag voor alles 9, ik heb ook een zwart […]
MeerWat zit ik hier eigenlijk hysterisch te wezen op mijn ministerie van onbenullige zaken? Dat dacht ik gisteren bij het kijken naar Radio Gaga, meer bepaald de aflevering over jongeren in de gesloten instelling te Mol (uitgesteld en uitgeteld kijken, noem ik dat). Stuk voor stuk gebroken zieltjes, niet per se onschuldig, zeggen ze zelf. […]
MeerPatatje. Panchita. Mals vleesje. Schattig buikje. Grmbl. Een selectie uit het breed gamma aan koosnaampjes die mijn manager voor mij heeft bedacht. Meestal uitgesproken nadat ik gegeten heb en Al Bundy-gewijs in de zetel ben geploft. Eigenlijk totaal niet professioneel dat hij me zo durft aanspreken, maar bon, ik neem het erbij. Is het echt […]
Meer
Ministerie van Hysterie 